Reactie op artikel in Het Laatste Nieuws van dinsdag 07 september 2010 "Ze staken voor elke futiliteit".
In Het Laatste Nieuws van dinsdag 7 september krijgt dhr. Livien De Clercq een forum om zijn “gal” te spuien naar de vakbonden bij de gevangenissen. Als vakbond zijn wij natuurlijk voorstander van de vrije meningsuiting maar een aantal beweringen in dit artikel zijn onjuist. Daarom graag een rechtzetting.
Dhr. De Clerq was directeur in de periode dat de gevangenissen werden geleid als een feodaal systeem. De minister was de leenheer, de directeur de leenman en het personeel de lijfeigenen. Het probleem was dat de leenheer weinig of geen vat had op de leenman en dat de leenman zich ging gedragen als de leenheer. De directeur zijn wil was wet, tegenspraak was “not done”. Er waren 32 baronieën. Die baronieën bestaan nu niet meer dankzij de vakbonden. Heeft Dhr. De Clerq misschien heimwee naar die tijd?
Ik kan dhr. De Clerq volgen als hij zegt dat stakingen het laatste drukkingmiddel moeten zijn. Er zijn inderdaad de afgelopen 2 jaar te veel stakingen geweest. Ik kan hier enkel spreken voor ACV – Openbare Diensten en niet voor de collegae vakbonden. Bij ACV – Openbare Diensten is overleg prioriteit. Wij hebben trouwens onder minister Onkelinx als enige vakbond een stakingsprotocol getekend dat een aantal regels vastlegt bij stakingen. In april van dit jaar hebben de drie vakbonden een soortgelijk protocol afgesloten met de minister van justitie. Er kan pas na 10 dagen gestaakt worden en is er is verplichting voor overleg binnen de 4 dagen.
Dat stakingen financieel aantrekkelijk zouden zijn “ je wordt doorbetaald en je krijgt er nog wat bovenop” is echt wel van de pot gerukt. Een staker wordt niet doorbetaald maar krijgt (indien hij/zij aangesloten is bij een vakbond) een stakingsvergoeding van 30 € voor een volledige dag staking.
Fysieke agressie naar het personeel schildert hij af als een futiliteit en hij goochelt met cijfers over ziekteverlof en arbeidsongevallen. Voor ons niet gelaten.
Vraag gerust de cijfers op en bekijk hoeveel personeelsleden het slachtoffer zijn van een arbeidsongeval door agressie. Ons vergelijken met de politie is echt appelen met peren vergelijken.
Als een personeelslid van de gevangenissen het slachtoffer is van fysieke agressie door een gedetineerde maakt de directie een melding naar het parket die beslist of er vervolgd wordt of niet. Het is het personeelslid zelf die een klacht moet indienen. De gedetineerde krijgt een aantal dagen strafcel (max 9) en soms nog een periode strikt regime en de kous is af. Maar niet voor het personeellid. Vaak zijn die mensen voor een tijd werkonbekwaam. Hun wedde blijft uiteraard doorbetaald maar zij verliezen wel hun vergoedingen. Waarom wordt dit door de overheid niet teruggevorderd van de agressor? Bestraffing van geweld tegen politieagenten is bij wet geregeld. Dhr. De Clerq mag ook niet vergeten dat de gevangenispopulatie enorm is gestegen maar ook sterk veranderd is de afgelopen jaren.
Het zijn inderdaad de vakbonden die proberen iets aan de werkomstandigheden te doen. Er moet echter altijd iets gebeuren om iets te doen veranderen. In de gevangenis van Tongeren waren bijvoorbeeld geen beschermmiddelen voorzien voor het personeel. In november 2009 was er in Leuven Centraal een ernstig agressiegeval waarbij vrouwelijk personeelslid 13 keer gestoken werd met een schaar omdat de gedetineerde zijn straf niet kon aanvaarden. Hij moest zich enkel verontschuldigen voor zijn verbale agressie. Zij heeft het gelukkig overleefd maar is blijvend werkongeschikt. Dat zij nu maandelijks ongeveer 300€ aan vergoedingen verliest, moet zij er maar bijnemen…
Pas na dit incident zijn de veiligheidswerken begonnen waar de vakbonden al maanden vragende partij voor waren.
Wij wensen dhr. De Clerq een welverdiend pensioen toe en wij willen hem ook “geruststellen”: het feodaal systeem zal nooit meer terugkomen.
